Βροχή μου Ζωή μου

Βρέχει, κάνει παγωνιά και μόνη περπατάω
Κι εκεί στου δρόμου τη γωνιά εσένανε κοιτάω
Τα μάτια σου σαν αντίκρυσα τον ήλιο μέσα είδα
Κι αμέσως κόπασε η βροχή και βγήκε ηλιαχτίδα

Κι όταν μου χαμογέλασες με πλυμμύρισε το φως σου
Κοντά σου εσύ με κάλεσες στον κόσμο τον δικό σου
Τα δυο σου μάτια φέγγανε λάμπανε σαν διαμάντια
Και η ζεστή σου η φωνή ψυχής έστελνε χάδια

Το χέρι σαν μου άγγιξες κύμματα με κτυπήσαν
Και στη μικρή μου τη καρδιά τα τύμπανα ηχήσαν
Τρέμανε τα πόδια μου ήμουνα ζαλισμένη
Στην αγκαλιά σου έπεσα σχεδόν παραδομένη

Και τότε έκανες αυτό που τόσο λαχταρούσα
Που χρόνια ονειρευόμουνα κι ας λιποθυμούσα
Τα χείλη σου ακούμπησαν τα χείλη τα δικά μου
Και άγγελοι έψαλαν για μας στον ουρανό καρδιά μου

Ζωή μου έδωσες να πιω μόνο μ'ένα φιλί σου
Ζωή μου έγινες εσύ για πάντα στη ζωή μου
Σ'αγάπησα πριν να σε δω πριν ακόμα σε φιλήσω
Κι έβγαινα μέσα στη βροχή για να σε συναντήσω

Βροχή μου, ζωή μου σ'αγαπώ έλα σε περιμένω
Μέσα στο κρύο στη βροχή ανάσταση προσμένω

Ειρήνη Βελέτζα (24/9/12)


 http://www.youtube.com/watch?v=OUvGzrigtmc