Απόψε λείπεις

Απόψε λείπεις τρομερά
Πώς να τ'  αντέξω φως μου;
Πώς να σου πω λόγια καρδιάς;
Η ψυχή μου έχει πόνο.

Που είσαι; Πες μου που γυρνάς;
Ποιόν ουρανό κοιτάζεις;
Με σκέφτεσαι; Με αγαπάς;
Μονάχα αυτό με νοιάζει.

Απάντηση αναζητώ
κοιτώντας το φεγγάρι
και το Θεό παρακαλώ
να στείλει ένα σημάδι.

Στ' αστέρια στέλνω προσευχή
βγαλμένη απ' την ψυχή μου
κι ένα δάκρυ φυλαχτό
να στάξει στη ψυχή του.

Στείλε  Θεέ μου δύναμη
την έλλειψη ν' αντέξω
σκέψεις θολώνουν το μυαλό
την τρέλα πια προσμένω.

Μα σαν θα  έρθει το πρωί
η τρέλα θα κοπάσει
το φως θα μπει μες την ψυχή
ζεστά να τη γλυκάνει.

Σημάδι θα 'ρθει εξ ουρανού
σταλμένο απ' τον Θεό μου
κι ένα μεγάλο Σ' αγαπώ
για σένα όνειρό μου.

Μέσα στο βάθος της ψυχής
εσένα βρίσκω  μόνο
πολύτιμό μου φυλαχτό
μεγάλο Θείο δώρο.

Σε αγαπώ, σε νοιάζομαι
εσένα έχω μόνο
όταν μου λείπεις τρομερά
πεθαίνω από πόνο.

Όπου κι αν είσαι μάτια μου
τ' αστέρια μου ν' ανάβεις
για να τα έχω συντροφιά
τον  πόνο μου να γιάνεις.

Απόψε λείπεις, τι να πω;
τι άλλο να ζητήσω;
θα 'θελα να 'σουνα εδώ
στο Σ' αγαπώ να σβήσω.


Ειρήνη Βελέτζα (16/2/13)