Πώς να σε φτάσω.;

Έρωτας --κυρίαρχος του εαυτού μου
Άβουλο ον στα χέρια του
-καράβι σε φουρτουνιασμένη θάλασσα/
παραδομένο στη λύσσα του
- χτυπώντας με αλύπητα
με φέρνει μπροστά σου...
Κι εσύ αγέροχος --με κρύβεις στη σκιά σου...
Πόσο ψηλά στέκεις  Θεέ μου..!!!!
-τόσο ώστε να χάνεσαι στον ήλιο
-να τυφλώνομαι απ' το φως σου/
αδυνατώντας να δω τη μορφή σου....
Η ματιά σου ευθεία μπροστά
-δεν είμαι στον ορίζοντά σου..
Φαίνομαι.;
-με είδες ποτέ.;
Πώς να σε φτάσω.;
-πώς να σε αγγίξω.;
Τρέμω.!! --φοβάμαι...
Πόση λατρεία να σου εξαργυρώσω..;
Ματωμένο δάκρυ --κυλλάει καφτό στο πρόσωπό μου..
Κόκκινο νωτισμένο χώμα --στη σκιά σου/
σπονδή στην αγάπη σου...
Νοιώσε το..
Γεύσου το..
Αγάπησέ το..



Ειρήνη  Βελέτζα (6/11/12)

Εκεί θα είμαι να μη φοβάσαι

Αφιερωμένο στην  πιο ευαίσθητη ψυχή που έχω γνωρίσει....

Εκεί  θα είμαι να μη φοβάσαι

Κλαίω για σένα απόψε αγάπη μου
αίμα ζεστό κυλάει στο δάκρυ μου
σπάει στα δύο η ψυχή μου
έχασα πια την αντοχή μου.

Σπάνε στα χείλη μου οι λέξεις
ήχοι βουβοί, πώς να τους πλέξεις;
Τι να μου πω να δυναμώσω;
Τα μάτια μου πώς να στεγνώσω;

Πόσο πονάς κι εσύ, Θεέ μου
ηττήθηκες, γιατί καλέ μου;
Λύγισε πια η αντοχή σου
ζήτησες να μαι εκεί μαζί σου.

Θέλεις να γίνω εγώ ο βράχος
στο μαύρο της ζωής σου ο φάρος
απανεμιά στην τρικυμία
ουράνιο τόξο στην καταιγίδα.

Θέλεις το χέρι να σου κρατήσω
γλυκά στα χείλη να σε φιλήσω
να πάρω της ψυχής τον πόνο
με μια αγκαλιά για σένα μόνο.

Ξέρω πως είμαι μακριά σου
μα η καρδιά μου είναι κοντά σου
στα δυο σου χέρια ακουμπισμένη
μες στη ψυχή σου προστατευμένη.

Ηρέμησε αγάπη μου λιγάκι
κοίτα πως λάμπει το φεγγάρι
από εκεί μέσα θα σου μιλάω
και μες στα μάτια θα σε κοιτάω.

Εκεί θα είμαι να μη φοβάσαι
κι όταν τα  βράδια θα κοιμάσαι
θα σε προσέχω ως Άγγελός σου
θα είμαι για πάντα στο πλευρό σου.

~ Ειρήνη Βελέτζα ~ (2/2/13)

Θέλω ένα βράδυ

Θέλω ένα βράδυ να ντυθείς
του έρωτα ιππότης
με κόκκινο άλογο να 'ρθεις
του πάθους συ ο δότης.

Θέλω ένα βράδυ να γευτώ
του έρωτα τα δώρα
φωτιά ν' ανάψεις στο κορμί
με θύελλα και μπόρα.

Θέλω ένα βράδυ να καώ
στου πόθου το φιλί σου
να τρέμω μες στα χέρια σου
και να γενώ δική σου.

Θέλω ένα βράδυ να 'πινες
νερό απ' την πηγή μου
μες στο βυθό μου να χαθείς
και να χαθώ μαζί σου.

Θέλω ένα βράδυ να 'σβηνα
στον αναστεναγμό σου
να γίνω εγώ η κόλαση
μα και ο λυτρωμός σου.

Θέλω ένα βράδυ να μου λες
όμορφα αγάπης λόγια
και να μου βάψεις τη ψυχή
με του έρωτα το χρώμα.


θέλω ένα βράδυ να 'σουνα
στο πλάι μου καλέ μου
απόλυτός μου πρίγκιπας
εσύ μονάκριβέ μου.


Ειρήνη Βελέτζα (5/2/13)

Ονόμασέ με Έρωτα

Φιλί βαθύ και υγρό
γεμάτο χυμούς
και αχαλίνωτο πόθο.
Γλώσσες χορευτές
σε παθιασμένο ρυθμό
ανταλλάσοντας ηδονές.
Χέρια εξερευνητές κορμιού
ανιχνευτές καμπυλών
μεταδότες του ρίγους.
Χείλη φλογοβόλα
γεύονται ερεθιστικά
πυρπολώντας κάθε σημείο.
Κουρσάρος του κορμιού
διεκδικείς και κατακτάς
κάθε του πόντο.
Εισβάλεις με βία
λεηλατείς και ικανοποιείς
τον άγριο πόθο σου.
Βρυχηθμός της σάρκας
στην αδιάκοπη εξερεύνηση
του υγρού σπηλαίου.
Συσπάσεις ηδονής
στην απόλυτη άφεση
και κορύφωσή σου.
Και μόνο μια παράκληση
Ονόμασέ με Έρωτα

Ειρήνη Βελέτζα (30/1/13)

Απόψε λείπεις

Απόψε λείπεις τρομερά
Πώς να τ'  αντέξω φως μου;
Πώς να σου πω λόγια καρδιάς;
Η ψυχή μου έχει πόνο.

Που είσαι; Πες μου που γυρνάς;
Ποιόν ουρανό κοιτάζεις;
Με σκέφτεσαι; Με αγαπάς;
Μονάχα αυτό με νοιάζει.

Απάντηση αναζητώ
κοιτώντας το φεγγάρι
και το Θεό παρακαλώ
να στείλει ένα σημάδι.

Στ' αστέρια στέλνω προσευχή
βγαλμένη απ' την ψυχή μου
κι ένα δάκρυ φυλαχτό
να στάξει στη ψυχή του.

Στείλε  Θεέ μου δύναμη
την έλλειψη ν' αντέξω
σκέψεις θολώνουν το μυαλό
την τρέλα πια προσμένω.

Μα σαν θα  έρθει το πρωί
η τρέλα θα κοπάσει
το φως θα μπει μες την ψυχή
ζεστά να τη γλυκάνει.

Σημάδι θα 'ρθει εξ ουρανού
σταλμένο απ' τον Θεό μου
κι ένα μεγάλο Σ' αγαπώ
για σένα όνειρό μου.

Μέσα στο βάθος της ψυχής
εσένα βρίσκω  μόνο
πολύτιμό μου φυλαχτό
μεγάλο Θείο δώρο.

Σε αγαπώ, σε νοιάζομαι
εσένα έχω μόνο
όταν μου λείπεις τρομερά
πεθαίνω από πόνο.

Όπου κι αν είσαι μάτια μου
τ' αστέρια μου ν' ανάβεις
για να τα έχω συντροφιά
τον  πόνο μου να γιάνεις.

Απόψε λείπεις, τι να πω;
τι άλλο να ζητήσω;
θα 'θελα να 'σουνα εδώ
στο Σ' αγαπώ να σβήσω.


Ειρήνη Βελέτζα (16/2/13)

Θα Σ' αγαπώ με τη ψυχή μου!

Στέγνωσε των ματιών το δάκρυ
ψυχή για σε δεν έχω άλλη
σώθηκε πια η αντοχή μου
κλείστηκα εδώ στη φυλακή μου.

Βαθύ σκοτάδι στη ψυχή μου
πλανιέται εκεί η λογική μου
τραβώ κουρτίνες, ανάβω φώτα
μα είμαι τυφλή όπως και πρώτα.

Στα μάτια μου εσύ το φως μου
του κόσμου μου ο λογισμός μου
πνοή μου κι αναστεναγμός μου
έλα, να ζήσω όνειρό μου.

Χάδι αέρινο δικό σου
στα κύτταρα και το μυαλό μου
φιλί γλυκό κρασί στα χείλη
διψάει ποθεί να πιεί η ύλη.

 Έλα γλυκά απόψε πάλι
καθώς θα πέφτει το σκοτάδι
ονείρου συ  γλυκό μου δάκρυ
γέμισε την ψυχή με άνθη.

Δώσε ζωντάνια στη ζωή μου
ανασαιμιά απ' την πνοή σου
ν' ανάψουν τ' ουρανού τα φώτα
έλα και πάρε μου τη μπόρα.

Στο Σ' αγαπώ σου να πεθαίνω
στα μάτια σου να ταξιδεύω
στα χείλη σου ξανά να σβήνω
στην αγκαλιά σου, εκεί, να μείνω.

Μα το πρωί όταν θα φέξει
θα έχεις φύγει δίχως λέξη
μα δεν πειράζει, θα τ' αντέξω
το είναι μου θα κυριέψω

Θα Σ' αγαπώ  με τη ψυχή μου!


Ειρήνη Βελέτζα (25/2/13)

Σούρουπο

Σούρουπο....
Η σκέψη πάλι σε σένα κολλάει..
Το κορμί πάλι εσένα ζητάει...
Πόθοι κρυφοί  τρελαίνουν την ύπαρξή μου...
Σε  ψάχνω στα μονοπάτια της στείρας ηδονής..
Ξέρεις ;
Δε σβήνει η φλόγα του κορμιού
μονάχα με τη σκέψη..
Σαν θεριό μεγαλώνει και αγριεύει..
Ζητάει κάθε φορά και περισσότερα...
Θέλει πια να νοιώσει....
να γευτεί... να αισθανθεί...
Να ταξιδέψει στα μονοπάτια της επαφής..
Να φτάσει στο τέρμα της διαδρομής
και να σπαράξει από κοινή κορύφωση....
Δεν σου ζητώ να με καταλάβεις...
Μονάχα να με νοιώσεις
εκείνη τη κρυφή σου στιγμή
που καίγεσαι για μένα...


Ειρήνη Βελέτζα

Πάντα εδώ!!!!

   Μάτια κλειστά ζωντανεύουν εικόνες μπροστά μου.... Εδώ κι εσύ!!! Πάντα εδώ!!!! Να γεννάς την σκέψη μου....να την κυριεύεις.... Να αιχμαλωτίζει το είναι μου ο βουβός ήχος της φωνής σου.... Πάντα εδώ!!!! Να υποδουλώνεις το κορμί μου με αχνά χάδια και φιλιά.....Γεύση γλυκόπικρη στα χείλη κι ένα διάφανο χαμόγελο, σχεδόν παγωμένο, τη στιγμή που φυλακίζω στο νου μου τη ματιά σου...
     Με γοήτευε το μπλε των ματιών σου..... σαν ανοιχτή θάλασσα με αγκάλιαζε, ταξιδεύοντας με στους κόλπους της.... μαγεμένη ακολουθούσα..... παραδομένη στις αισθήσεις γευόμουν την αλμύρα της....Πότε γαλήνια και πότε φουρτουνιασμένη, με χτυπούσε αλύπητα στα κύματά της... αφηνόμουν και με παρέσερνε στην οργή της....Και ύστερα με ξέβραζε στα σκληρά της βράχια, προσδοκώντας την κατανόησή μου.... με χάιδευε τρυφερά θέλοντας να απαλύνει τον πόνο από το κουρασμένο μου κορμί....θέλοντας να με ξεπλύνει από την αλμύρα της...
     Πάντα εδώ.....κομμάτια δικά σου!!! Αναφέρετο δικαίωμα στα ταξίδια της ψυχής μου...


Ειρήνη Βελέτζα

Ζήτησε ο έρωτας

Ζήτησε ο έρωτας
να σβήσει τα σημάδια του
εκείνα που ζωγράφισε
στο μυαλό και στο κορμί
εκείνα που χρωμάτισαν τη ψυχή
ανθίζοντας την ολοκληρωτικά
Ζήτησε ο έρωτας
να διαγράψει μνήμες
όνειρα και μοιράσματα
στιγμές βαμμένες στο κόκκινο
του πάθους και της ηδονής
Ζήτησε ο έρωτας
να καταλαγιάσει αισθήσεις
ανατριχίλες και αρχέγονους πόθους
μοναδικές μυσταγωγίες ύλης
Ζήτησε ο έρωτας
να αφανίσει σκέψεις
να χαλιναγωγήσει επιθυμίες
να ανασυγκροτήσει ηρεμία και γαλήνη
κατακλύζοντας το "είναι"
Ζήτησε ο έρωτας
αστραπιαία να σβήσει


Ειρήνη  Βελέτζα (16/4/13)

Σαν αστραπή μέσα στη νύχτα

Σαν αστραπή μέσα στη νύχτα
σαν λυσσασμένος αέρας
σαν εκκωφαντικός κρότος
ήρθες και άλλαξε το τοπίο της ζωής μου
Έφερες μαζί σου δώρα ζωής
πάθη ηδονής, λατρεία ψυχής
σκέψεις και ανομολόγητα θέλω
συσπάσεις κορμιού και  άφεση αισθήσεων
Έδωσες...πήρες.... τι κράτησες;
Τι αξιολόγησες;
Τι σε γέμισε και τι σε άδειασε;
Ένα ταξίδι στο άπιαστο όνειρο
με πιλότο εσένα και ταξιδευτή εμένα
ένα συνταίριασμα ηδονικών πόθων
ένα μοίρασμα αποσταγμάτων γεύσεων
μια αφή σε ανατριχιασμένη σάρκα
Ένα σύμπλεγμα αισθήσεων
και ταυτόχρονων εκκρίσεων
σε μυστικές τελετουργίες έρωτα
Ήθελα....ζητούσα....λάμβανα και έδινα
απολάμβανα το άγνωστο
αχόρταγα....ηδονικά...ανεπανάληπτα
Σαν αστραπή μέσα στη νύχτα
έτσι όπως ήρθες έτσι σκόρπισες
στο απέραντο σύμπαν
παρασύροντάς σε ο άνεμος
ταξιδεύοντας σε εκεί που η ψυχή σου ζητούσε
.................μακριά μου

κι αν βρέθηκα σε ξένους δρόμους
κι αν γεύτηκα αχόρταγα το άγνωστο
κι αν έπεσα....κι αν έσπασα....κι αν μάτωσα...
είμαι εδώ και ανασαίνω άρωμα ζωής...!!!


Ειρήνη Βελέτζα (15/4/13)

Ήρθες

Ήρθες....
κι έγινε κόκκινη η νύχτα
έσταξε πάνω μας η αλμύρα
γλυκό φιλί δίνουν τα χείλη
ταξίδι στου έρωτα τη δύνη
Ήρθες.....
ανασαιμιά κι ανατριχίλα
χάδια φωτιά όλη τη νύχτα
πόθοι βαθιά εγκλωβισμένοι
στο πάθος τους κυριευμένοι
Ήρθες.....
ρίγη ηδονής, στάζουν ιδρώτα
σπαρταράει, καίει το σώμα
στο βάθος μου η ηδονή σου
πάρε με, χάθηκα μαζί σου
Ήρθες....
μέσα μου τώρα σε κλείνω
σφιχτά πια σε φυλακίζω
θέλεις, ζητάς να σε λυτρώσω
τις αισθήσεις σου να λιώσω
Ήρθες....
έζησες μέσα μου για λίγο
ο έρωτας σου δύναμή μου
νοτισμένο υγρό μου χάδι
λύτρωση μες στο σκοτάδι
Ήρθες.....
σ' ένα πατάρι σκονισμένο
από το φως πλημμυρισμένο
τα χέρια σου η φυλακή μου
έγινες συ η ηδονή μου
Ήρθες..........


Ειρήνη Βελέτζα (11/4/13)

Να Με Θυμάσαι

Να με θυμάσαι.....

σαν ηδονή και σαν λατρεία
σαν έρωτα και τρικυμία
σαν φωτιά από μέγα πόθο
σαν σκιά που τρώει το φόβο

Να με θυμάσαι.....

σαν αγάπη δίχως φρένα
σαν του μυαλού η μόνη τρέλα
παροξυσμό στις παραισθήσεις
σαν περιπλάνηση σε αισθήσεις

Να με θυμάσαι.....

σαν γυναίκα ερωτευμένη
σαν παιδούλα φοβισμένη
ιέρεια της ηδονής σου
στα πάθη εγώ η συμβολή σου

Να με θυμάσαι...

σαν σήμερα με δίχως ώρα
αστραπή που καίει το σώμα
του ονείρου σου η οπτασία
σπονδή στον έρωτα, θυσία

Να με θυμάσαι...

σαν το φως μες στο σκοτάδι
σαν αγιάτρευτο σημάδι
ουράνιο τόξο μες στη μπόρα
σαν τ' ουρανού όλα τα φώτα

Να με θυμάσαι.....

σαν να ήμουν μέγα θαύμα
σαν πληγή με δίχως τραύμα
σαν εξατμισμένο δάκρυ
σαν αστείρευτο ποτάμι

Να με θυμάσαι......

σαν το πιο γλυκό φιλί σου
αέρινο χάδι στην υφή σου
ανάσα της αναπνοής σου
ελευθερία και φυλακή σου

Να με θυμάσαι....



Ειρήνη Βελέτζα (10/4/13)

Απλά

Απλά με πλησίασες
με τρόπο ανεπανάληπτο
μοναδικό άγγιγμα στο μέρος
της καρδιάς
ανεπαίσθητη αφή στο κορμί μου
Απλά με ανέστησες
σιγά σιγά και ολοκληρωτικά
μέσα από καπνούς και στάχτες
σπίθα σε σβηστά κάρβουνα
μέσα από σκιές και φαντάσματα
Απλά με αγκάλιασες
με πυρακτωμένα χέρια
που έτρεμαν από πόθο
προσκαλώντας με να καώ
στη φωτιά σου
Απλά με γεύτηκες
με όλες σου τις αισθήσεις
εκούσια απολάβή του έρωτά σου
κοινωνία ηδονών σε κάθε επαφή
και νοτισμένα σεντόνια
με αποστάγματα αισθήσεων
Απλά με μάγεψες
και σε ακολούθησα πιστά

Ειρήνη Βελέτζα (4/4/13)

Σε Σένα....

Σε Σένα

Στο όνειρο,
στη λησμονιά.
Σε εκείνο...
το δικό σου
που το κράτησα
μέσα μου βαθιά.
Πολύτιμο λάφυρο
του κρυφού σου πόθου.
Μοναδικό αναστεναγμό
πάνω στο κορμί μου
Σε Εκείνο.....
που σου έδωσα
και που μου έδωσες.
Σε ότι
μου πήρες αβίαστα
αλλά και σε ότι
μου άρπαξες βίαια.
Σε Σένα...
που μέσα μου σφράγισες
τα πιο γλυκά σου θέλω
Σε Σένα....
που λούστηκες
από το φως του ήλιου
και με έκαψε ολοκληρωτικά.
Σε Σένα....
που ταξίδεψες
τη σκέψη μου
σε χώρες ανεξερεύνητες.
Σε Σένα....
που έκανες τον πόθο
και την ηδονή
απόσταγμα λατρείας...
Σε Σένα...
που αγάπησα
και παραδόθηκα με πάθος.
Σε Σένα....
που λάτρεψα...

Σε Σένα!!!

Ειρήνη Βελέτζα (27/3/13)

Σε Σένα!!!

Σε Σένα

Στο όνειρο,
στη λησμονιά.
Σε εκείνο...
το δικό σου
που το κράτησα
μέσα μου βαθιά.
Πολύτιμο λάφυρο
του κρυφού σου πόθου.
Μοναδικό αναστεναγμό
πάνω στο κορμί μου
Σε Εκείνο.....
που σου έδωσα
και που μου έδωσες.
Σε ότι
μου πήρες αβίαστα
αλλά και σε ότι
μου άρπαξες βίαια.
Σε Σένα...
που μέσα μου σφράγισες
τα πιο γλυκά σου θέλω
Σε Σένα....
που λούστηκες
από το φως του ήλιου
και με έκαψε ολοκληρωτικά.
Σε Σένα....
που ταξίδεψες
τη σκέψη μου
σε χώρες ανεξερεύνητες.
Σε Σένα....
που έκανες τον πόθο
και την ηδονή
απόσταγμα λατρείας...
Σε Σένα...
που αγάπησα
και παραδόθηκα με πάθος.
Σε Σένα....
που λάτρεψα...

Σε Σένα!!!

Ειρήνη Βελέτζα (27/3/13)