Για Σένα....
Για Σένα που ήρθες τόσο αναπάντεχα
τόσο αθόρυβα και διακριτικά
τόσο σεμνά και τόσο σίγουρα
προσφέροντας μου τη ζωή σου.
Ο λόγος σου, τόσο ήρεμος
τόσο απλός και τόσο σίγουρος
γκρέμισε τα τείχη της ψυχής μου
πλημμυρίζοντας την με φως και αγάπη
Με αγκάλιασες ολοκληρωτικά
ακουμπώντας κάθε γωνιά του είναι μου
ακόμη κι εκείνες, τις πιο κρυφές
τις πιο σκοτεινές και ανύπαρκτες
Με άγγιξες με ευλάβεια
με ταπεινότητα και αυτοθυσία
διδάσκοντας μου πως η αγάπη,
για να είναι αληθινή,
χωρίς αίμα δεν ζει
Έγινες φάρος στο σκοτάδι μου
ηλιαχτίδα στον μαύρο ουρανό μου
προορισμός στο ταξίδι της ψυχής
επιθυμία για πραγματοποίηση ονείρου
Και τόλμησα...ναι για Σένα τόλμησα,
με χέρια τρεμάμενα, να ανοίξω την ψυχή μου
στο άγνωστο, στο ανεκπλήρωτο έως τώρα
στο όνειρο που λαχταρούσε μέσα μου
και που δεν τολμούσα να αγγίξω
Για Σένα!!!
Για Σένα που άρχισα να Αγαπώ!!!!
Έρωτας --κυρίαρχος του εαυτού μου Άβουλο ον στα χέρια του -καράβι σε φουρτουνιασμένη θάλασσα/ παραδομένο στη λύσσα του - χτυπώντας με αλύπητα με φέρνει μπροστά σου... Κι εσύ αγέροχος --με κρύβεις στη σκιά σου... Πόσο ψηλά στέκεις Θεέ μου..!!!! -τόσο ώστε να χάνεσαι στον ήλιο -να τυφλώνομαι απ' το φως σου/ αδυνατώντας να δω τη μορφή σου.... Η ματιά σου ευθεία μπροστά -δεν είμαι στον ορίζοντά σου.. Φαίνομαι.; -με είδες ποτέ.; Πώς να σε φτάσω.; -πώς να σε αγγίξω.; Τρέμω.!! --φοβάμαι... Πόση λατρεία να σου εξαργυρώσω..; Ματωμένο δάκρυ --κυλλάει καφτό στο πρόσωπό μου.. Κόκκινο νωτισμένο χώμα --στη σκιά σου/ σπονδή στην αγάπη σου... Νοιώσε το.. Γεύσου το.. Αγάπησέ το..
Φιλί βαθύ και υγρό γεμάτο χυμούς και αχαλίνωτο πόθο. Γλώσσες χορευτές σε παθιασμένο ρυθμό ανταλλάσοντας ηδονές. Χέρια εξερευνητές κορμιού ανιχνευτές καμπυλών μεταδότες του ρίγους. Χείλη φλογοβόλα γεύονται ερεθιστικά πυρπολώντας κάθε σημείο. Κουρσάρος του κορμιού διεκδικείς και κατακτάς κάθε του πόντο. Εισβάλεις με βία λεηλατείς και ικανοποιείς τον άγριο πόθο σου. Βρυχηθμός της σάρκας στην αδιάκοπη εξερεύνηση του υγρού σπηλαίου. Συσπάσεις ηδονής στην απόλυτη άφεση και κορύφωσή σου. Και μόνο μια παράκληση Ονόμασέ με Έρωτα
Σούρουπο.... Η σκέψη πάλι σε σένα κολλάει.. Το κορμί πάλι εσένα ζητάει... Πόθοι κρυφοί τρελαίνουν την ύπαρξή μου... Σε ψάχνω στα μονοπάτια της στείρας ηδονής.. Ξέρεις ; Δε σβήνει η φλόγα του κορμιού μονάχα με τη σκέψη.. Σαν θεριό μεγαλώνει και αγριεύει.. Ζητάει κάθε φορά και περισσότερα... Θέλει πια να νοιώσει.... να γευτεί... να αισθανθεί... Να ταξιδέψει στα μονοπάτια της επαφής.. Να φτάσει στο τέρμα της διαδρομής και να σπαράξει από κοινή κορύφωση.... Δεν σου ζητώ να με καταλάβεις... Μονάχα να με νοιώσεις εκείνη τη κρυφή σου στιγμή που καίγεσαι για μένα...
Μάτια κλειστά
ζωντανεύουν εικόνες μπροστά μου.... Εδώ κι εσύ!!! Πάντα εδώ!!!! Να
γεννάς την σκέψη μου....να την κυριεύεις.... Να αιχμαλωτίζει το είναι
μου ο βουβός ήχος της φωνής σου.... Πάντα εδώ!!!! Να υποδουλώνεις το κορμί
μου με αχνά χάδια και φιλιά.....Γεύση γλυκόπικρη στα χείλη κι ένα
διάφανο χαμόγελο, σχεδόν παγωμένο, τη στιγμή που φυλακίζω στο νου μου τη
ματιά σου... Με γοήτευε το μπλε των ματιών σου..... σαν ανοιχτή
θάλασσα με αγκάλιαζε, ταξιδεύοντας με στους κόλπους της.... μαγεμένη
ακολουθούσα..... παραδομένη στις αισθήσεις γευόμουν την αλμύρα
της....Πότε γαλήνια και πότε φουρτουνιασμένη, με χτυπούσε αλύπητα στα
κύματά της... αφηνόμουν και με παρέσερνε στην οργή της....Και ύστερα με
ξέβραζε στα σκληρά της βράχια, προσδοκώντας την κατανόησή μου.... με
χάιδευε τρυφερά θέλοντας να απαλύνει τον πόνο από το κουρασμένο μου
κορμί....θέλοντας να με ξεπλύνει από την αλμύρα της... Πάντα εδώ.....κομμάτια δικά σου!!! Αναφέρετο δικαίωμα στα ταξίδια της ψυχής μου...
Ζήτησε ο έρωτας
να σβήσει τα σημάδια του
εκείνα που ζωγράφισε
στο μυαλό και στο κορμί
εκείνα που χρωμάτισαν τη ψυχή
ανθίζοντας την ολοκληρωτικά
Ζήτησε ο έρωτας
να διαγράψει μνήμες
όνειρα και μοιράσματα
στιγμές βαμμένες στο κόκκινο
του πάθους και της ηδονής
Ζήτησε ο έρωτας
να καταλαγιάσει αισθήσεις
ανατριχίλες και αρχέγονους πόθους
μοναδικές μυσταγωγίες ύλης
Ζήτησε ο έρωτας
να αφανίσει σκέψεις
να χαλιναγωγήσει επιθυμίες
να ανασυγκροτήσει ηρεμία και γαλήνη
κατακλύζοντας το "είναι"
Ζήτησε ο έρωτας
αστραπιαία να σβήσει
Σαν αστραπή μέσα στη νύχτα σαν λυσσασμένος αέρας σαν εκκωφαντικός κρότος ήρθες και άλλαξε το τοπίο της ζωής μου Έφερες μαζί σου δώρα ζωής πάθη ηδονής, λατρεία ψυχής σκέψεις και ανομολόγητα θέλω συσπάσεις κορμιού και άφεση αισθήσεων Έδωσες...πήρες.... τι κράτησες; Τι αξιολόγησες; Τι σε γέμισε και τι σε άδειασε; Ένα ταξίδι στο άπιαστο όνειρο με πιλότο εσένα και ταξιδευτή εμένα ένα συνταίριασμα ηδονικών πόθων ένα μοίρασμα αποσταγμάτων γεύσεων μια αφή σε ανατριχιασμένη σάρκα Ένα σύμπλεγμα αισθήσεων και ταυτόχρονων εκκρίσεων σε μυστικές τελετουργίες έρωτα Ήθελα....ζητούσα....λάμβανα και έδινα απολάμβανα το άγνωστο αχόρταγα....ηδονικά...ανεπανάληπτα Σαν αστραπή μέσα στη νύχτα έτσι όπως ήρθες έτσι σκόρπισες στο απέραντο σύμπαν παρασύροντάς σε ο άνεμος ταξιδεύοντας σε εκεί που η ψυχή σου ζητούσε .................μακριά μου
κι αν βρέθηκα σε ξένους δρόμους κι αν γεύτηκα αχόρταγα το άγνωστο κι αν έπεσα....κι αν έσπασα....κι αν μάτωσα... είμαι εδώ και ανασαίνω άρωμα ζωής...!!!
Ήρθες.... κι έγινε κόκκινη η νύχτα έσταξε πάνω μας η αλμύρα γλυκό φιλί δίνουν τα χείλη ταξίδι στου έρωτα τη δύνη Ήρθες..... ανασαιμιά κι ανατριχίλα χάδια φωτιά όλη τη νύχτα πόθοι βαθιά εγκλωβισμένοι στο πάθος τους κυριευμένοι Ήρθες..... ρίγη ηδονής, στάζουν ιδρώτα σπαρταράει, καίει το σώμα στο βάθος μου η ηδονή σου πάρε με, χάθηκα μαζί σου Ήρθες.... μέσα μου τώρα σε κλείνω σφιχτά πια σε φυλακίζω θέλεις, ζητάς να σε λυτρώσω τις αισθήσεις σου να λιώσω Ήρθες.... έζησες μέσα μου για λίγο ο έρωτας σου δύναμή μου νοτισμένο υγρό μου χάδι λύτρωση μες στο σκοτάδι Ήρθες..... σ' ένα πατάρι σκονισμένο από το φως πλημμυρισμένο τα χέρια σου η φυλακή μου έγινες συ η ηδονή μου Ήρθες..........
Απλά με πλησίασες με τρόπο ανεπανάληπτο μοναδικό άγγιγμα στο μέρος της καρδιάς ανεπαίσθητη αφή στο κορμί μου Απλά με ανέστησες σιγά σιγά και ολοκληρωτικά μέσα από καπνούς και στάχτες σπίθα σε σβηστά κάρβουνα μέσα από σκιές και φαντάσματα Απλά με αγκάλιασες με πυρακτωμένα χέρια που έτρεμαν από πόθο προσκαλώντας με να καώ στη φωτιά σου Απλά με γεύτηκες με όλες σου τις αισθήσεις εκούσια απολάβή του έρωτά σου κοινωνία ηδονών σε κάθε επαφή και νοτισμένα σεντόνια με αποστάγματα αισθήσεων Απλά με μάγεψες και σε ακολούθησα πιστά
Στο όνειρο, στη λησμονιά. Σε εκείνο... το δικό σου που το κράτησα μέσα μου βαθιά. Πολύτιμο λάφυρο του κρυφού σου πόθου. Μοναδικό αναστεναγμό πάνω στο κορμί μου Σε Εκείνο..... που σου έδωσα και που μου έδωσες. Σε ότι μου πήρες αβίαστα αλλά και σε ότι μου άρπαξες βίαια. Σε Σένα... που μέσα μου σφράγισες τα πιο γλυκά σου θέλω Σε Σένα.... που λούστηκες από το φως του ήλιου και με έκαψε ολοκληρωτικά. Σε Σένα.... που ταξίδεψες τη σκέψη μου σε χώρες ανεξερεύνητες. Σε Σένα.... που έκανες τον πόθο και την ηδονή απόσταγμα λατρείας... Σε Σένα... που αγάπησα και παραδόθηκα με πάθος. Σε Σένα.... που λάτρεψα...
Στο όνειρο, στη λησμονιά. Σε εκείνο... το δικό σου που το κράτησα μέσα μου βαθιά. Πολύτιμο λάφυρο του κρυφού σου πόθου. Μοναδικό αναστεναγμό πάνω στο κορμί μου Σε Εκείνο..... που σου έδωσα και που μου έδωσες. Σε ότι μου πήρες αβίαστα αλλά και σε ότι μου άρπαξες βίαια. Σε Σένα... που μέσα μου σφράγισες τα πιο γλυκά σου θέλω Σε Σένα.... που λούστηκες από το φως του ήλιου και με έκαψε ολοκληρωτικά. Σε Σένα.... που ταξίδεψες τη σκέψη μου σε χώρες ανεξερεύνητες. Σε Σένα.... που έκανες τον πόθο και την ηδονή απόσταγμα λατρείας... Σε Σένα... που αγάπησα και παραδόθηκα με πάθος. Σε Σένα.... που λάτρεψα...
Ζήλεψα τη νύχτα που σε γέννησε τη μέρα που σε έλουσε τη λαγνεία που σου δόθηκε Έκλεισα τα μάτια και απλά σε ακολούθησα Ήθελα, ζήταγα λαχταρούσα να μάθω να αισθανθώ, να γευτώ να ζήσω το απόλυτο του έρωτά σου.
Κι εσύ απλά με δέχτηκες με αγκάλιασες τρυφερά με γεύτηκες ολοκληρωτικά με ανάσανες αισθαντικά με λάτρεψες μοναδικά μου πρόσφερες ηδονές μου δίδαξες τον έρωτα με μεταμόρφωσες σε ιέρεια της Αφροδίτης με αντάλλαγμα να σε λατρεύω με πάθος.
Περπάτησα στα μονοπάτια της ηδονής που μου χάραξες. Γεύτηκα πόθους και ικανοποίησα ηδονές. Και τώρα στέκομαι εδώ μπροστά σου παράδοση και αφοσίωση μαζί να προσκυνώ και να λατρεύω τη δύναμη του έρωτά σου.
Βρέχει, κάνει παγωνιά και μόνη περπατάω Κι εκεί στου δρόμου τη γωνιά εσένανε κοιτάω Τα μάτια σου σαν αντίκρυσα τον ήλιο μέσα είδα Κι αμέσως κόπασε η βροχή και βγήκε ηλιαχτίδα
Κι όταν μου χαμογέλασες με πλυμμύρισε το φως σου Κοντά σου εσύ με κάλεσες στον κόσμο τον δικό σου Τα δυο σου μάτια φέγγανε λάμπανε σαν διαμάντια Και η ζεστή σου η φωνή ψυχής έστελνε χάδια
Το χέρι σαν μου άγγιξες κύμματα με κτυπήσαν Και στη μικρή μου τη καρδιά τα τύμπανα ηχήσαν Τρέμανε τα πόδια μου ήμουνα ζαλισμένη Στην αγκαλιά σου έπεσα σχεδόν παραδομένη
Και τότε έκανες αυτό που τόσο λαχταρούσα Που χρόνια ονειρευόμουνα κι ας λιποθυμούσα Τα χείλη σου ακούμπησαν τα χείλη τα δικά μου Και άγγελοι έψαλαν για μας στον ουρανό καρδιά μου
Ζωή μου έδωσες να πιω μόνο μ'ένα φιλί σου Ζωή μου έγινες εσύ για πάντα στη ζωή μου Σ'αγάπησα πριν να σε δω πριν ακόμα σε φιλήσω Κι έβγαινα μέσα στη βροχή για να σε συναντήσω
Βροχή μου, ζωή μου σ'αγαπώ έλα σε περιμένω Μέσα στο κρύο στη βροχή ανάσταση προσμένω
